Σε μια ιδιαίτερη χρονική συγκυρία, υπό τη δίνη του δεύτερου κύματος της πανδημίας και υπό περιορισμό, καλούμαστε να τιμήσουμε την φοιτητική εξέγερση του Πολυτεχνείου και όλους εκείνους που εναντιώθηκαν με αυταπάρνηση, γενναιότητα και αυτοθυσία στο φόβο, στην υποταγή, στην καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στον φασισμό.
Με κοινά ιδεώδη και ομοψυχία υπερασπίστηκαν εμπράκτως τις αξίες και τα ιδανικά της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της παιδείας και της ισονομίας. Μόνο με καθημερινό αγώνα μπορούμε να επιτύχουμε τη διασφάλιση τους και να ελπίζουμε σε ένα δικαιότερο κόσμο.
«Το Πολυτεχνείο ζει» όσο δεν θα εφησυχάζουμε και αντιστεκόμαστε. Αυτός είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής στη θυσία τους.
